CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Wednesday, August 24, 2011

.....Episod 248...... - Memendam rasa -




Lepas sorang , sorang kawan aku yang balik ke singapura . Hati aku semakin terpanggil untuk pulang . Kekuatan aku sekarang tak seperti waktu mula2 aku sampai sini dulu . Pulang sebulan setengah juga bukan masaalah utk aku waktu tu . Tapi sekarang , sebulan setengah bukan waktu yang cukup . Kenapa perlu sebulan setengah ? kerana aku ada kelas2 wajib yang perlu aku hadir selepas hari raya nanti .


Macam2 benda jadi , sampai rasanya nak biarkan saja blog ni terbengkalai begitu saja ... Aku rasa seolah2 wadah untuk aku meluah rasa tiada lagi . Entah kenapa , semakin kerap aku hubungi keluarga , semakin membuat aku lemas dengan perasaan yang bernama rindu .


perbualan sebulan lalu .....


" Mak , kakak nak balik la makk , nak gi geylang , nak belikan mak langsir.. " aku tau , itu bukan alasan terbaik untuk buat mak kasi aku balik , tapi ... itu rancangannya .... tahun ni tak balik , tahun depan baru balik . " kak , mak tak kesah kalau kakak nak balik , tapi kakak fikir sendiri laa , kalau kakak nak stay sane nak blaja mak tak kesahh " .. ayat ni seperti satu perangkap utk aku . Ya , aku nak balik .... aku letih .... persiapan imtihan dan proses mengambil periksa tu terlalu meletihkan .... sehingga aku rasa hanya pertemuan dengan keluarga sahaja mampu utk hilangkan kepenatan ni .... tapi , yang aku pilih .. " takpelah mak , kakak stay , ade kelas khat lepas dua minggu raya nanti . kalau tak dtg , takut kena ulang " .


Sekarang ni soalan aku .... kenapa aku kuat sangat untuk khat ni .?! .. kenapa ... kenapa ...kenapa yee .... Sampai kadang2 aku lupa kenapa aku ambil khat .... kenapa aku blaja khat... kenapa aku perlu tempuh semua ni untuk khat.. kenapa pengorbanan demi pengorbanan perlu aku lakukan untuk khat ... dari tahun pertama aku jejakkan kaki ke sini .... semuanya khat... sampai aku tertanya sendiri ... apa faedah nyaa ? penting ke pengorbanan ni semua ?! ..


Adakala aku rasa bosan.... ada masa aku rasa rimas... ada waktu yang aku nak tinggalkan semuanya ..... tapi letih adalah letih dan cinta adalah cinta.... aku tau letih macamana pun aku ... itu cinta aku ..... aku perlu kuat utk dia.... hmm yeke ??


Yang penting ..... aku cuma ada beberapa saat saja lagi kat mesir ni .... satu pun impian yang ingin dicapai belum terlaksana ... syabas fathiah .... tahniah .... teruskn buang masa... dan aku akan pulang ke tanahair menjadi manusia yg penuh dgn sesalan ... :'(